martedì 20 gennaio 2015

Terr’…

Terr’…
 Terr’ amàr’ da do ti nì scappàst’ 
 Luntàn’ pì nà nì sènt’ chiù l’ardòr’ 
Ardòr’ ca  ti jèr' trasùt’ jìnd’o cirvièdd,
Diffic’l da scurdà, 
Tant’ cà agn’ jann’ ti fàscèv’ turnà…
Ogn’ vòt’ pinzàv’ ca quèdd’ jèr’ l’ultim’
Ma po’ u sapìv’ cà nang’jèr’ vèr’….
Ti ni scappàst’ luntàn’ lassànn’ a grèt’ a fatìj j lù sudòr’,  
cu a spirànz’ di nàng vèd’ chiù li càdd’ da zàpp’
Ma a luntanànz’ jèr’ pisànt’ …. chiù pisànt’ da zàpp…
Sacrifìc’ lassàst’, sacrific' jacchiàst’.... a la fìn’ turnàst’
Niènt’ circast’, niènt’ vulìst’…
Dò… mètr’ di terr’ dumannàst'
Dò… mètr’ di terr’ ti pigghiàst’…
Dò… mètr’ di terr’ ti bastàr’n’...  pi ti fa da mataràzz’…
U' cièl’ stèddàt’ ti fasc’ da cupèrt’...
Li cièdd’ all’ammasòn' ti cant’n’ a ninn’nann…
Ambrazz’ a la terr’… com’ambrazz’a la mamm’ turnàst’  
A tè ca piascèv’ tant’ a cumpagnij… tànt’a cumpagnij jacchiàst'  
Di chiù na nì chiamàst' ….  
 Dò metr’ di terr’ ti bastàr’n…!!


Terra
Terra amara da dove tu scappasti Lontano per non sentirne più l’odore 
Odore che ti è entrato nel cervello...
Difficile da scordare Tanto che ogni anno ti faceva tornare… 
Ogni volta pensavi che quella era l’ultima 
Ma poi lo sapevi che non era vero 
Te ne scappasti lontano lasciando dietro la fatica ed il sudore 
Con la speranza di non vedere più i calli della zappa…
Ma la lontananza era pesante… più pesante della zappa… 
Sacrifici lasciasti , sacrifici trovasti… alla fine tornasti…  
Niente chiedesti, niente volesti… 
Due metri di terra domandasti …
Due metri di terra ti prendesti… 
Due metri di terra ti bastarono per farti da materasso…. 
Il cielo stellato che ti fa da coperta.
Gli uccelli al tramonto ti cantano la ninna nanna 
In braccio alla terra… come in braccio alla mamma tornasti… 
A te che piaceva tanto la compagnia….tanta compagnia trovasti... 
Di più non ne chiamasti…. 
Due metri di terra ti bastarono….!!!